เมือคืนอยู่ ปิล็อกว่าจะได้นอน ก็ ตี4 ถึง 7โมงเช้า แล้วก็ไม่ได้หลับเลย ขับรถทั้งวัน…… และ ตอนนี้ จะตี 2 และ ยังไม่ ง่วง เลย ห้าๆๆ คิดแม่งเข้าไป …… คิดให้ครบทุกอย่าง ….

ว่าแผนชีวิต แค่ประสบการณ์ รถ เต็นท์ เครื่องครัว ที่นอน เป้าหมาย ปีหน้า เก็บเงินแบบจิงจัง ว่างแผนสำรอง จบสิ้นสุด

สับสนดีเนอะ …. แค่เผลอ login shopback “____” รู้ หรือ ไม่รู้ …… มันเท่ากันหรือเปล่า ครับ ……​ เพราะผลมันคง เท่ากัน ……. จะรู้ให้เป็นทุกข์ หรือ จะรู้ให้เป็นสุข …… เราคงต้องเลือกเอง …. บางที่ต้องเริ่ม save ตัวเอง เพราะ นายคงจะรู้แล้วไม่มีใคร รับรู้ ความรู้สึก ได้มากว่า ตัวเราเอง ไม่มี ใครเข้าใจเราหลอก…

เตรียมของเริ่มต้น การเดินทาง อีกครั้ง ….. ตัดขาดทุกอย่าง ….. ไปให้รู้ว่า ว่าการอยู่คนเดียว มันเป็นอย่างไร การเฝ้า รอ ….. และเจ็บ ปวด

พอหยุดการใช้งาน facebook ก็ได้รู้ว่าเรา เอาชีวิตเราไปผูกติด กลับอะไรหลายๆๆ อย่างในชีวิตเรา ….. เยอะเหมือนกัน ….

บางที่การนั่งคนเดียว ฟังเสียงรถเงียบๆๆ มันทำอาจจะทำให้หายเงหาได้บางเนอะ หยุดความคิดถึง นั่งดูรูป ที่ถ่ายร่วยกัน มางออกคงไม่มี มันคงมีแค่ ใจจิตของเรา ที่จะได้พบเจอ ไม่เป้าหมาย และคงเดินต่อไป ต่อไป คงยังเหลือ เป้าในชีวิตที่ ตั้งมาจาก ความคิด ขอบโทษที่คิดถึง จนต้องเปิดรูปและวีดีโอ ฉันงานมาก แต่จะไม่เรียกร้องจากใคร ทำไม ฉันถึงรักเธอ อยากบอกเหมือน ว่าเธอเป็นที่ฉันอยากแต่งานด้วย ถึงตอนที่บอกกินอะไรก็ได้ มันมีความสุขนะ ตลอดหลายปีที่ผ่าน เราพบายามจะไม่คิดถึง อีฟนะ แต่มันก็ทำไม่ได้ มันทำให้เรารู้สึกผิดมากับคยอีกคนหนค่งอยู่ข้างเราตลอดเวลาที่เราลำบาก แล้วมันก็คงถึงเวลาที่เราต้องรับ…

ดู youtube ดูข่าวม็อบ …..ดูเข้าไป….จะได้ไม่ต้องคิด…… นี้คือสิ่งที่ถูกต้องแล้วเนอะ ………….