ผ่านลำตะคลอง ถาพมันก็ย้อนกับมา ฉันรู้สึกมีคงามสุขมาก ในวันนั้นที่เราได้มาด้วยกัน รูปมันไม่อยมหายไปไหนเลยแม้จะไม่มีอยู่แล้วในใือถือก็ตาม แต่มันกับไปอยู่ความจำของฉันไป รู้และว่าคงต้องผ่านมันไปให้ รอบนี้มันเจ็บ และฉันก็ไม่มีใครแล้วจริงๆ

ไม่รู้พูดอะไร รู้ว่าเธอสบายดี เราก็ดีใจ

ถ้าพูดคำว่าคิดถึงจะผิด ไหมรู้ตัวว่าสิ่งที่ทำมันผิด ยิงรู้สึกอยาก move on กับเธอยิงทำให้คิดถึงมากขึ้น

มันทำให้ฉันมีความสุข

Reset ทุกอย่าง ตัวเองยังไม่รู้เลยว่าทำถูกไหม สับสน กับการกระทำของตัวเอง แล้วก็ไม่อยากให้คนที่รักผม นั้นต้องพบเจอกับอะไร ที่แย่ในการกระของผม